De weg naar het licht van de horizon

​​Mijn naam is Rayziya maar ik ben niet mijn naam.
Ik heb de afgelopen jaren een hele waslijst met namen, titels, beelden, overtuigingen, oordelen over mijzelf los kunnen laten. Toch noem ik mijzelf met veel trots Rayziya omdat de betekenis mijn visie op het leven in een woord omschrijft.  

Rayziya is een naam die ik zelf heb bedacht. Ik hoor je denken ''Dit moet een typfoutje zijn''. Nee, je leest het goed. De naam Rayziya heb ik voor mijn geboorte zelf bedacht. Dit vertelde mijn moeder toen ik voor het eerst aan haar vroeg waar mijn naam vandaan kwam. Die vraag stelde ik mijn moeder al op jonge leeftijd omdat ik al snel op school merkte dat ik een aparte naam had. 
Tijdens de zwangerschap heeft mijn moeder het alfabet op tafel gelegd en in meditatie mij, als ongeboren kind in haar buik, de vraag gesteld: ''Hoe wil je heten?''. Al schuivende met de letters kwam mijn naam tevoorschijn: Raisja. Mijn vader bracht daar qua spelling verandering in waardoor mijn opa´s naam (ziya) erin voorkwam en de naam een prachtige betekenis kreeg.
Ray: weg, lijn, straal
Ziya: licht van de horizon
Omschrijven is lastig omdat we allemaal verschillende interpretaties hebben bij woorden. De foto waar ik op het strand in Portugal loop verduidelijkt de betekenis beter dan woorden. 

​Mijn naam helpt mij herinneren aan een zienswijze waarin ik elke keer weer rust en vertrouwen aan ontleen:
blijf op het pad van liefde i.p.v. angst en het gaat niet om de bestemming maar de reis ernaar toe.
Het is goed om doelen te hebben maar je leert altijd het meeste van de weg daar naartoe. Door te falen en uitdagingen aan te gaan ontdek je waartoe je allemaal in staat bent. Met andere woorden dan leer je jezelf pas echt kennen.